نشانه های اضطراب :

فردی که دچار اختلال اضطراب می شود علامت هایی در رفتار آن بروز می کند که به بعضی از آنها در زیر اشاره می کنیم :

1-   برای انجام هر کاری فرد نگران است و نظر دیگران را جویا می شود ، مثلا می پرسد آیا من را دوست دارید ؟ آیا اندام های من متناسب هستند ؟ آیا من درست صحبت می کنم ؟

2-     احساس دلشوره و بی قراری دارد و مرتب فکر می کند که ممکن است اتفاق ناگواری برای خود و یا یکی از نزدیکانش بیفتد .

3-     با کوچک ترین صدا از جای خود می پرد ، رنگش تغییر می کند و دچار تپش قلب می شود .

4-     در هنگام بازی و یا انجام هر کاری نگران موفقیت خود است و از این که شکست بخورد وحشت دارد.

5-     گاه از دردهای جسمانی و فیزیکی ، نظیر دل درد و سردرد یا پادرد شکایت می کند بدون آن که علت فیزیکی داشته باشند .

6-     گاه دچار بی خوابی یا کابوس می گردد یا با مشکل به خواب می رود .

7-     به اطرافیان خود ، به خصوص مادر وابستگی شدید دارد.

8-     دچار افت تحصیلی شده و به کارهای ورزشی و جمعی علاقه نشان نمی دهد .

9-     از انجام کار خود ناراضی است و سعی می کند آن کار را دوباره انجام دهد تا بهبود یابد .

10- سطح کارآیی و فعالیت های اجتماعی چنین شخصی پایین می آید .

11- فرد مضطرب ، بیش از حد کم رو و خجالتی بوده و بی اشتهایی عصبی و تحریک پذیری در او دیده می شود .

12- رنگ پریدگی ، تعریق ، خشکی دهان ، اسهال ، تکرار ادرار داشته و احساس و ناراحتی های قلبی می کند .

13- عدم تمرکز حواس ، گوش به زنگ بودن و احساس بی کفایتی نشانه های دیگری هستند که در چنین فردی ملاحظه می شود.

علت های مهم اضطراب :

1-   عوامل ژنتیکی :  مثلا در دوقلوهای یک تخمکی 50%  موارد اضطراب دیده شده است در حالی که در دوقلوهای دو تخمکی 15%  گزارش وجود دارد . یعنی در افرادی که ژن مشترک زیادتر بوده ، اگر یکی مضطرب شده حتما دیگری هم همان رفتار را داشته است .

2-     وجود پدر و مادر مضطرب و یا حمایت بیش از حد آنان از کودکان خود .

3-     شکست های متعدد در ارتباطات اجتماعی .

4-     سابقه بیماری جسمانی حاد .

5-   بی میلی شدید ، ( ضعف انگیزه ) برای دانش آموزان ، جهت رفتن به مدرسه ؛ البته ( در مقطع تحصیلی ابتدایی بیشتر دیده می شود ) و یا فرار از مدرسه که در هر سنی ممکن است اتفاق بیفتد .

6-     روابط نامناسب خانوادگی و یا گسیختگی آن و یا احساس کمبود محبت در خانواده .

7-     وابستگی شدید کودک به اعضای خانواده به خصوص مادر و نگرانی از جدایی یا مرگ و میر آنها ، به دلیل ضعیف و ناتوان پنداشتن خود .

8-     انتخاب آرزو و اهداف بلند پروازانه برای زندگی ، بدون شناخت کافی از خود ، اجتماع و سایر شرایط .

9-     نشناختن توانایی ها ، مهارت ها و ضعف ها و علایق خود .

پس به طور خلاصه ، علایم اضطراب عبارتند از :

مهارتهای مقابله با اضطراب :

برای مقابله با این اختلال از روش های مرکب روان درمانی و خانواده درمانی استفاده می شود که در زیر به آنها اشاره می شود :

1-     روانکاوی و آشکار ساختن تعارض های ناخودآگاه و توانمندی ها و محدودیت های فرد مضطرب .

2-     گفت و گو با بیمار و گوش دادن به سخنان دل او و یافتن ریشه های اختلال.

3-     تغییر محیط و کاهش عوامل استرس زا ، اعم از محیطی و غیر محیطی .

4-     دارو درمانی ، زیر نظر پزشک متخصص .

5-     تقویت اعتماد به نفس و اصلاح پندارهای نادرست در باره خود.

6-     وارد شدن در اجتماع و پرهیز از تنهایی ، به خصوص معاشرت با اقوام و محارم .

7-     شناسایی موقعیت های اضطراب زا و پرهیز از آنها .

8-     مناسب سازی روابط بین اعضای خانواده با یکدیگر .

با توجه به مطالب گفته شده حتما خواهید پرسید که چگونه با اضطراب خودم رویارو شوم و آن را کاهش بدهم ؟ برای پاسخ به این پرسش تمرین های زیر را به ترتیب مراحل به دقت انجام دهید .

تمرین کاهش اضطراب

آرام سازی عضلانی :

1-     ساکت و آرام روی صندلی بنشینید.

2-     چشم های خود را ببندید.

3-     به آرامی عضلات خود را از نوک انگشتان پا تا گردن و سر شل نمایید .

4-   پس از این که همه عضلات بدنتان را شل کردید ، تجسم کنید که در یک مکان آرام و راحت قرار دارید ( برای مثال در یک دشت باصفا ، باغ سبز و یا ساحل دریا . ) خود را در هر موقعیتی که در نظر گرفته اید در حال آرامش نگاه دارید انگار که هیچ مشکلی ندارید .

5-     تا آنجایی که ممکن است به تجسم این حالت آرامش ادامه دهید.

6-     در صورت امکان حداقل روزی یک بار به مدت 10 دقیقه این تمرین را تکرار کنید .

تمرین ذهنی :

1-     تصور کنید که در وضعیت مهمی قرار دارید ( برای مثال قرار است مقاله خود را در جلوی دیگر هم کلاسی هایتان بخوانید.)

2-   در ذهن خود آنچه را که می خواهید بگویید یا انجام دهید تمرین کنید و چگونگی رویارویی خود با آنچه که ممکن است پیش بیاید را به طور ذهنی مرور کنید ( البته در کمال خود باوری و آرامش )

3-     این عمل را آنقدر تکرار کنید تا زمانی که آرامش و اعتماد به نفس بیشتری در خود احساس کنید.

تمرین تنفس عمیق :

1-     به آرامی نفس عمیق بکشید .

2-     مدت کوتاهی نفس خود را نگه دارید .

3-     به آهستگی و با آرامش ، نفس خود را خارج کنید .

4-     مراحل فوق را 4 تا 5 بار تکرار کنید .

منبع مقاله : کتاب رازهایی برای کسب موفقیت و ثروت